Szeptem Się Nie Kłamie

********

Wieczór przesłoni poranek, księżyc zastąpi słońce, gwiazdy będą wiernie oświetlały nam ścieżkę. Będzie pusta, cicha. Tylko ślady naszych stóp będą  mąciły ten spokój. Ale w dobrym znaczeniu. Będziemy szli tylko we dwoje. Sami. Nie będziemy zwracali uwagi na to, że  za tymi kilkoma drzewami, które kryją się pod nazwą „las” życie będzie tętniło pełną para. Samochody będą  przecinały wciąż jeszcze pełen mieniących się w świetle lamp kropel, mokry asfalt ulic. Bo jeszcze kilka chwil temu z nieba padał deszcz. My będziemy po prostu szli, prosto, przed siebie. Będziemy rozmawiali o wszystkim i o niczym tak jak zawsze, ale inaczej. Właśnie tak, bo w ciemnościach waga słów jest podwójna.  Będziesz trzymał w dłoni moją dłoń, Będę dotykała twojego delikatnego nadgarstka. Na pewno masz delikatne, takie były w moich snach. Będę czuła ten cudowny zapach Twoich perfum. Bo będę miała na sobie Twoją bluzę. Dasz mi ją wcześniej, żebym nie odczuła, że krople deszczu są zimne. Będziesz na mnie spoglądał kontem oka, a ja będę udawała, że o tym nie wiem. Zatrzymasz się i delikatnie przyciągniesz mnie do siebie. Bliżej, bliżej, aż moje usta będą już na tyle blisko, żeby dotykać Twoich. Złożysz na nich najsłodszy pocałunek jakiego kiedykolwiek doświadczyliśmy, oboje. Będziesz patrzył w moje zielone oczy, będziesz wiedział, że to co w nich widać to bezgraniczne szczęście. Dotkniesz swoim ciepłym policzkiem moich miękkich włosów, po których spływać będą jeszcze pojedyncze kropelki deszczu. I wtedy szepniesz cichutko, że mnie KochasZ…………….

Nie! Tak się niestanie!! Tak się nie może stać. Nie może! Słyszysz?!! Nie może! Nie może być tego księżyca, tej ścieżki, tego lasu, tego deszczu. Nie może być Ciebie. Nie może być mnie. Nie może być Ciebie obok mnie! Nie może!! Nie może być Twojej bluzy, Twojej dłoni, Twoich ust, Twoich słów!! Nie możesz mówić do mnie szeptem!! Nie możesz, słyszysz?!! Nie możesz! Nie masz prawa! Słyszysz?! Przestań!! Szeptem się nie kłamie!!! Nie kłamie, rozumiesz?! Nie kłamie…..

Wszyscy dookoła mnie kłamią. Ja też. Też kłamię. Hyych…kłamię…. Muszę! Inaczej nie da się zapomnieć o przeszłości, która boli. Musiałam wymyślić sobie inną historię życia i w nią uwierzyć. Musiałam! Myślałam, myślałam, miałam nadzieję, że chociaż Ty. Że chociaż Ty nie będziesz kłamstwem. Że będziesz prawdą, całą prawda i tylko prawdą,  Ale się myliłam. Myliłam się jak zawsze. Powinnam wiedzieć, że nie będzie inaczej. Teraz wiem. Teraz wiem dlaczego nigdy… dlaczego nigdy nie szeptałeś… Szkoda że wiem to dopiero teraz. Kiedy to już i tak nic nie znaczy. Nic. Najwyraźniej Ty wiedziałeś To wcześniej. Wiedziałeś, że Szeptem Się Nie Kłamie. 

**********

...by-truskaweczka...